De Zusters van O.L.V.-ten-Bunderen (vanaf omstreeks het jaar 1269)
Moorslede 1269-1578
Frankrijk 1578-1587
Ieper 1587-1785
Moorslede 1785-2004
Zonnebeke 2004 -
varia

 

   Zoek op deze site met FreeFind

 

beluister ClassicNL tijdens het surfen, 128 K stereo

Ten Bunderen - namenlijst missiezusters

van kloosternaam doopnaam tot geboren in overleden in
1926 Marie-Jeanne Alderweireldt Maria 1960 Antwerpen 1896 Moorslede 1962
1926 Placidia Cornelis Delphina 1949 Middelkerke 1888 Basankusu 1949
1926 Praxedis Persyn Elodie 1955 Wingene 1888 Moorslede 1957
1926 Pacifica Pieters Elza 1960 Nieuwkapelle 1890 Moorslede 1969
1926 Clémentine Masschelein Valérie 1964 Moorslede 1890 Moorslede 1977
1928 Martiale Adriaen Martha 1935 Vlamertinge 1902 Waardamme 1986
1928 Eudoxie Brouckmans Marguerite 1973 Glain 1903 Zonnebeke 1991
1931 Veneranda Verbrugghe Margareta 1934 Moorslede 1896 Moorslede 1985
1931 Idesbalde Delye Marie-Louise 1960 St.-Jacobs-Kapelle 1896 Moorslede 1964
1932 Maria-Josepha Braeckman Lea 1959 Kortenberg 1902 Roeselare 1996
1932 Xaveria Herrebout Rosa 1964 Oedelem 1908 Roeselare 1976
1934 Cypriana Vlamynck Clara 1964 Vlamertinge 1912 Roeselare 1989
1935 Acharia Verkest Godelieve 1946 Koolskamp 1903 Jette 1958
1935 Tiburcia Kinds Sidonie 1989 Wingene 1908 Zonnebeke 2005
1936 Marie-Loyola Delporte Jenny   Mesen 1906 Bonginda 1964 (*)
1936 Maria-Francisca Opsomer Maria 1982 Moorslede 1910 Roeselare 1991
1937 Marie-Grégoire Verzin Germaine 1964 Laken 1998 Roeselare 1980
1937 Bonifacia Timmerman Julia 1964 Moerkerke 1911 Roeselare 1990
1937 Agatha D'Hont Agnes 1964 Beernem 1908 Knokke 1979
1939 Eduarda Bulcke Julia 1987 Knokke 1916 Zonnebeke 2014
1939 Adriana De Jaegher Clara 1976 Handzame 1910 Roeselare 1979
1946 Lydwina Couvreur Irma 1987 Roesbrugge 1914 Zonnebeke 2006
1947 Fabiana Ryon Rachel 1979 Proven 1911 Roeselare 1997
1947 Marie-Octave Cardinael Marie-José 1960 Brugge 1912 Zonnebeke 2004
1947 Marie-Elie de Bel Simonne 1964 Brugge 1920 Zonnebeke 2009
1948 Romania Huys Maria 1958 Wingene 1908 Zonnebeke 1994
1950 Marie-Constant Lievens Jeanne 1995 Lorris (Fr.) 1921 Zonnebeke 2012
1951 Myriam Declercq Blanche 1953 Rochester (VS) 1913 Zonnebeke 2007
1951 Willibrorda Vanhooren Adrienne 1995 Middelkerke 1919 Roeselare 2012
1951 Marie-Chantal Vanlerberghe Maria   Zonnebeke 1914 Bonginda 1964 (*)
1952 Marie-Félicie Mylle Maria 1993 Moorslede 1924 Zonnebeke 2012
1954 Mechtilde Lenoir Lutgarde 1994 Brugge 1921 Zonnebeke 2012
1954 Adela Terryn Henriette 1963 Izegem 1927 Zonnebeke 2021
1957 Raphaël Barbaix Cécile   Hofstade 1909 Bonginda 1964 (*)
1958 Florida Vanlerberghe Elisabeth 1974 Barentin (Fr.) 1916 Zonnebeke 1999
1958 Antoinette Masschelein Marie-Louise 1991 Beitem 1929 Zonnebeke 2016
1958 Marie-Clémentine Deryckere Godelieve 1991 Moorslede 1929 Roeselare 1998
1959 Leona Faes Maria 1996 Bovekerke 1924 Zonnebeke 2013
1962 Marie-Joséphine Spenninck Marcella 1996 Poperinge 1934 Zonnebeke 2016
1962 Hildegart Haelewyn Cécile 1980 Ruiselede 1937  
1965 Anna-Maria Deketele Anna 1996 Nazareth 1929 Roeselare 2009
1969 Beatrijs Dhondt Rolande 1996 Maldegem 1942  
1970 Mauritia Alliët Irène 1972 Wijtschate 1940 (**)
(*) verdronken door het kantelen van de boot op de Lulonga-rivier, ter hoogte van het dorp Bonginda, bij de evacuatie van de missiepost van Mompoko op 9 september 1964, n.a.v. de zware onlusten in het land.
(**) uitgetreden in 1982.

JUSTE APRÈS (Jean-Jacques Goldman) - Ode aan een van deze 42 missiezusters
Elle a éteint la lumière,
Et puis qu’est-ce qu’elle a bien pu faire ?
Juste après ?

Se balader, prendre l’air ?
Oublier le sang, l’éther,
C’était la nuit ou le jour ?
Juste après ?

Deux, trois mots d’une prière,
Ou plutôt rien et se taire,
Comme un cadeau qu’on savoure,
Qu’a-t-elle fait ?

Un alcool, un chocolat,
Elle a bien un truc comme ça
Dans ces cas-là.

Le registre, un formulaire,
Son quotidien l’ordinaire,
Son univers.

A-t-elle écrit une lettre ?
Fini un bouquin peut-être ?
Une cigarette ?

Qu’est-ce qu’on peut bien faire,
Après ça ?

Elle y est sûrement retournée
Le regarder respirer,
Puis s’est endormie.

Comme dormait cet enfant,
Si paisible en ignorant,
Qu’on en pleurait jusqu’ici.

Mais qu’est-ce qu’on peut bien faire,
Après ça ?

Na een optreden op 15 januari 1990 kwam de populaire linkse Franse zanger Jean Jacques Goldman in de vroege uurtjes thuis, liet zich languit in de sofa vallen, zette de televisie aan, begon te zappen en kwam per toeval terecht bij een documentaire "Les derniers Far West" van de Franse TV-zender "Antenne2" over het werk in Zaïre van o.m. 2 Belgische "Artsen zonder Grenzen", Patrick Maldague en Geneviève Wéry. Er werden opnamen getoond van een moeilijke bevalling, met keizersnede, in het hospitaal van Basankusu waarbij de assisterende Ten-Bunderen-Zuster Marie-Josephine het ademloze pasgeboren kind door allerlei kunstgrepen alsnog kon reanimeren.

Jean Jacques Goldman: "A un moment on voyait une femme blanche dans un dispensaire de brousse, une soeur assez âgée. Elle venait d'accoucher une femme. L'enfant ne respirait pas. C'était incroyable, presque insupportable. Cela a duré quelques minutes, deux ou dix, je ne sais pas. Cette soeur silencieuse, en train d'essayer de le ranimer. Pas un commentaire, rien, l'image brute. Elle le tappait sur les fesses, le secouait, le pendait par les pieds, le baignait d'eau froide, le giflait. C'était très violent. Et puis l'enfant a cligné des yeux. Revenu à lui, vivant, ignorant la chance inouïe qu'il a eue de croiser le chemin de cette soeur. J'étais très ému, presque essoufflé. Je me disais: "Mais c’est pas possible, ces images tellement violentes, il y a une espèce de complaisance à montrer ça. Qu’ils le jettent à la poubelle et puis qu’on n'en parle plus!". Et tout à coup, je vois ce môme, là, qui ouvre les yeux... C’est un truc de femme, là. Viscéralement, la soeur ne veut pas le laisser partir. Le boulot, c’est elle qui le fait. Puis je me suis dit qu’elle faisait ça tous les jours. Que voilà, c’est son quotidien. Un jour elle en sauve un, un jour elle n’y arrive pas ! Et je me suis demandé: "Mais attends, qu’est-ce qu’elle fait juste après ça?" Elle va boire un coup ou son café, fumer une cigarette, je ne sais pas. Et puis elle recommence le lendemain. C’est incroyable! Même si c'est son quotidien, son boulot, comment peut-on redescendre sur terre après avoir redonné une vie qui n'existait plus?".

J. J. Goldman was zo aangegrepen door de dramatische diepgang van de A2-reportage en door de totale inzet van de zuster dat hij er nog meteen diezelfde nacht een lied over schreef, waarvan U boven de originele Franse tekst ziet. Uittreksels uit de tv-documentaire zijn verwerkt in een videoclip, bij de lancering in april 1993 van zijn CD "Rouge" met dit prachtige nummer "Juste après". Deze Franse videoclip van J. J. Goldman kan U bekijken door te klikken op het witte driehoekje in het midden van het hierboven staande scherm. Vergeet niet de luidspreker(s) aan te zetten!

In deze Franse TV-film wordt nagegaan hoe de videoclip ontstond. U kan een deel bekijken van de oorspronkelijke documentaire die J. J. Goldman inspireerde voor zijn lied "Juste Après", en ook interviews met de zanger zélf, met Patrick Maldague van "Artsen zonder Grenzen" en met de missiezuster Marie-Josephine van de Congregatie van O.L.Vrouw-ten-Bunderen.

© Copyright 2007- . Alle rechten voorbehouden. Contact: E-mail