luchtfoto van de huidige Bundercruyse-hoeve, met de toegangsdreef
en vooraan het overgebleven deel van de middeleeuwse wallen

1376 - Vanaf dat jaar bezitten de zusters van Ten Bunderen, naast de eigen Gasthuis-hoeve, een tweede omwalde boerderij, 1,5 km meer zuidwaarts gelegen, die tot op de dag van vandaag is blijven bestaan, onder de naam "Bunderkruis-hoeve". Vanwaar die naam? De boerderij staat even ten westen van "de Schoethoek" of "de Schouthoek", dat is de hoek van de Oude Heirweg en van de huidige Breulstraat, waar in de late middeleeuwen een groot kruis staat.

1535 - De hofstede, aanvankelijk "Buunrecruse" of "Bunder-Cruyse" genoemd, wordt nu ook vermeld als "'Tbundergoet by den Cruce" en omvat circa 18 ha grond, grotendeels in Moorslede en deels in Ledegem.

1566 - 1578 - Wellicht blijft de hofstede gespaard van de verwoestingen, die worden aangericht tijdens de Beeldenstorm en de daaropvolgende godsdienstoorlogen in onze gewesten, omdat ze niet naast een klooster of kapel staat, zoals de "Gasthuis-hoeve". Tijdens hun twee eeuwen durend verblijf in Ieper behouden de zusters van Ten Bunderen al hun onroerende eigendommen in de wijde omgeving van het Gasthuis in Moorslede, dus ook de "Bunderkruis-hoeve".

geografische ligging van de Bunderkruis-hoeve op de kaart van Ferraris (1774)

1672 - In een officiële "declaratie" (= goederenaangifte, inventaris) bij de Raad van Vlaanderen hebben de zusters in Ieper het over de "Bundercruys-hoeve", die dan om en bij de 11 hectaren grond omvat.

1781-83 - Dank zij de kloosterkronieken ("Jaer-Boek") zijn de namen bewaard gebleven van de pachters van de boerderij tijdens de 18de eeuw. Dat zijn achtereenvolgens Frans Claeys (1731), Petrus Claeys (1754) en Pierre Claeys (1782). Ze moeten priorin Agnes de Wilde in Ieper elk jaar een huur betalen van 204 gulden (=goudfranks).

1783 - Onder het bewind van de Oostenrijkse keizer Jozef II gaan alle onroerende goederen van de zusters naar de Staat. De jaarlijkse opbrengst van o.m. de Bunderkruis-hoeve komt voortaan terecht in de Religiekas in Brussel. "Het Bundercruysgoet") bezit 42 gemeten, dat is circa 14 hectaren grond, grotendeels gelegen op het grondgebied van Moorslede en voor een klein stuk op Ledegem.

de verkoopsakte van de Bunderkruis-hoeve (1797)

1797 - De Franse overheersers nemen alle onroerende eigendommen in beslag. Op 18 december 1797 worden de "Bunder-Cruyce-hoeve" plus bijhorende 42 bunder grond als "Biens Nationaux" (Nationale Goederen) openbaar verkocht in Brugge, voor 61.000 (goud)francs, aan een zekere Honoré Van Lerberghe uit Ieper (mogelijk een "stroman" van de Heer de Croix van Dadizele). De boerderij zélf omvat dan: een woning, een paarden- en koeienstal, een graanschuur en een ovenhuis. In die tijd is Jean Claeys de pachter.

wapenschild van de adellijke familie de Croix (Bron: Heemkring Dadingisila)

tussen 1797 en 1820 - De hofstede wordt door Honoré Van Lerberghe doorverkoopt aan Philippe J. de Croix, de Heer van Dadizele en Moorslede. De Bundercruyse-hoeve blijft familiebezit.

1952 - pachter Maurice Vandeputte-Bosschaert koopt de hoeve - samen met de ca. 26 ha grond - na het overlijden van de eigenaar, markies Louis de Bouillé.

De Bunder-Cruysse hoeve, zoals die eruit zag halfweg de 20ste eeuw

1962 - De wallen rond de boerderij worden gedempt. Enkel het stuk aan de voorzijde is bewaard gebleven en dient als een soort van vijver.

de resterende middeleeuwse wallen gelegen vóór het woonhuis

1971 - De boerderij, samen met zo'n 35 ha grond, gaat over op de zoon Hubert Vandeputte en dienst vrouw Christine Vandeputte. Enkele jaren later ondergaan de gebouwen een mooie en grondige restauratiebeurt.

1990 - De totale oppervlakte grond is uitgebreid tot circa 50 hectaren.

1990 - Het echtpaar Hubert Vandeputte-Vandeputte laat de "Bundercruys-hoeve" over aan de jongste zoon Francis Vandeputte en diens vrouw Liselotte Rigole, die de huidige eigenaars zijn.

satellietfoto van de Bunderkruis-hoeve

Tot in de tweede helft van de 20ste eeuw was de "Bunderkruis-hoeve" nog vrij goed bewaard in haar oorspronkelijke structuur, omringd met een brede wal. Een toegangsdreef, aan beide kanten afgezet met een dubbele rij indrukwekkende Italiaanse populieren, leidde naar de hoofdingang, waar destijds een ophaalbrug was. Boven op het dak van de hoeve stond zelfs een klokketorentje. Na een zware storm werden de majestueuze populieren in de dreef vervangen door twee rijen plataanbomen. Door het domein vloeit de Palingbeek, die links achter de boerderij uitmondt in de Papelandbeke, stromend naar de Heulebeke in Dadizele, die op haar beurt in Kuurne in de Leie terechtkomt.

Het pijltje toont de plaats van de hoeve. Het rode bolletje geeft aan waar sinds de late
Middeleeuwen het Bunderkruis stond (op de Schoethoek), waarnaar de hoeve is genoemd