het gasthuis St.-Elisabeth, waar vanaf 1861 weeskinderen worden opgevangen

1822 - Met de steun van enkele notabelen, o.w. burgemeester Denecker en pastoor Verhelst, wordt op cijnsgrond van graaf d'Hunolstein van Dadizele, in Moorslede een "Oudemannenhuis" gebouwd, met de H. Elisabeth van Hongarije als patrones. In 1825 komen twee zusters van het klooster, Zr Amelia Liefooghe en Zr Regina Beke, er werken, en vormen een onafhankelijke stichting. In 1835 wordt het "St.-Elisabeth-hospitaal" geschonken aan de plaatselijke Armendis (later "Bureel van Weldadigheid" genoemd, voorloper van het huidige OCMW).

1861 - Tengevolge van financiële moeilijkheden wordt de onafhankelijke gemeenschap van het hospitaal gefusioneerd met de zusters van de armenschool. De 7 zusters zijn voortaan onderworpen aan de diocesane kloosterregel van het moederhuis. Twee van hen aanvaarden deze versmelting niet en, met toestemming van het bisdom, laten ze zich ontslaan van hun geloften en treden uit. Het is op aandringen van het moederklooster dat in dat jaar nog de 5 zusters in het hospitaal beginnen met de opvang van weeskinderen.

voorgevel van het weeshuis, vooraan rechts

achterzijde van het weeshuis in het begin van de vorige eeuw

1900 - De 16 weesmeisjes van het hospitaal worden ondergebracht in een nieuwgebouwd "St.-Vincentius-weeshuis" bij het moederklooster, palend aan het huis van de directeur in de Ieperstraat.

de kinderen van de wezenschool in Moorslede (1903) met 2 zusters

1914 - Bij het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog (1914-18), wanneer de voorhoede van het Duitse leger vlakbij is, op 19 oktober, vertrekt een drietal zusters in allerijl met de 31 weesmeisjes naar Zonnebeke waar de groep overnacht in het kloosterfiliaal, dat vol zit met Engelse soldaten en vluchtelingen. Daags daarna reist het gezelschap door, via Ieper en Poperinge, naar Proven. De zuster en weesmeisjes mogen van de burgemeester daar wonen in het bejaardentehuis en slapen op de zolder.

kapel van de "Filles de la Charité de St.-Vincent de Paul" in Parijs

In december arriveren er zoveel soldaten, dat de weeskinderen moeten vertrekken. Eén zusters van het Moorsleeds weeshuis, één van het filiaal van Westouter en één van het filiaal in Zonnebeke worden aangeduid om de weesmeisjes te begeleiden naar Frankrijk. Ze vertrekken per trein op 8 januari 1915. Door toedoen van kardinaal-aartsbisschop Dubois verblijven ze 2 weken in het klooster van de "Filles de la Charité de St.-Vincent de Paul" in de Rue du Bac in Parijs.

1914 - De weeskinderen en hun begeleidende zusters genieten de steun van het "Comité Central Franco-Belge", dank zij de tussenkomst van Mgr Henri Odelin.

De 31 Moorsleedse weeskinderen in Chars

"Villa Jeanne d'Arc" in Chars

Ene juffrouw Chevalier biedt de weesmeisjes haar leegstaande "Villa Jeanne d'Arc" aan in Chars, ten N-W van de Franse hoofdstad. Al begin 1915 wordt hun schoolkolonie door veel kinderen van vluchtelingen bezocht en door de Belgische regering in ballingschap in Le Havre aanvaard én gesubsidieerd.

De naar Frankrijk uitgeweken weesmeisjes (preciese jaar onbekend)