|
kaart met in het midden Kodoro (in witomrande letters en geel onderlijnd)
vertrekkensklaar aan de "Queen Mary Peer" voor een 'cruise' op de Lopori-rivier
1928/29 - De Ierse Mill Hill Father Edward Reany (zie foto rechts) sticht in Kodoro een missiepost, waar hij pastoor zal zijn tot 1958, en die hij zal uitbouwen tot een van de bloeiendste van de héle Basankusu-streek. 1936 - Op 16 maart, in het gezelschap van 2 Ten-Bunderen-Zusters uit Basankusu, gaat Fr Edward Reany een terrein afbakenen in Kodoro, waar ze in de toekomst een kloostergebouw kunnen laten optrekken. 1938 - Father Reany MHM komt persoonlijk naar Moorslede, waar hij de Algemene Overste smeekt om zusters te sturen naar zijn parochie, die al honderden volwassen christenen telt. 1939 - Pater Reany's démarche heeft blijkbaar resultaat opgeleverd, want op 3 december vertrekken 2 nieuwe zusters vanuit Antwerpen met de Congoboot om de ploeg in de missie uit te breiden, met het oog op de stichting van een derde post in Kodoro. Moeder Marie-Jeanne Alderweireldt controleert er geregeld de vooruitgang van de bouwwerken, onder de leiding van Mill Hill broeders. de voorgevel van het klooster van Kodoro 1940 - Op zaterdag 10 februari (enkele maanden voor het uitbreken van wereldoorlog II) trekken Zr overste Marie-Grégoire Verzin, Zr Pacifica Pieters en Zr Eudoxie Brouckmans naar Kodoro. Het laatste stuk, van de aanlegsteiger tot de nieuwe missiepost, wordt afgelegd per fiets en per "tipoy" (draagstoel). Vanuit Basankusu zijn Moeder Alderweireldt en Zr Tiburcia meegegaan om het trio een weeklang gezelschap te houden en zo sneller te doen wennen aan de nieuwe omgeving. Zr Marie-Grégoire is evenwel niet aan haar proefstuk toe, want ze startte 3 jaar eerder ook al, als plaatselijke overste, de 2de missiepost van Mampoko op! de kapel van het nieuwe klooster bij de start van de missiepost (1940) Het kloostercomplex van Kodoro is gebouwd volgens dezelfde beproefde werkwijze van de Mill Hill broeders en met dezelfde architectonische structuur als in Basankusu en in Mampoko, behalve... dat de situering van de lokalen precies de omgekeerde is: wat men in Basankusu en Mampoko aan de linkerkant ziet, vindt men hier aan de rechterkant, en omgekeerd! Het ruime kloosterpand zélf is vierkant gebouwd met een sobere strakke lijn, een lage bedaking met ijzeren platen en met cement-bevloering. Dit grote gebouw, midden in het oerwoud, is jarenlang een erg bruikbaar oriëntatie-punt voor de piloten van de lijnvluchten tussen Kaïro en Kaapstad! De activiteiten van de missie zijn in de beginperiode hoofdzakelijk geconcentreerd op
consultatie van kinderen en hun moeders
aankomst van een zwaar zieke bij het dispensarium van Kodoro
v.l.n.r. Vooraan: de zusters Cypriana, Henriette en Marie-Constant. Achteraan: de zusters Eduarda, Eudoxie (aan het stuur), Tuburcia en Fabiana (foto van 1960)
dir. G. Declerck bezoekt de zusters (v.l.n.r.) Maria-Francisca, Eudoxie en Fabiana (aug. 1964). 1964 - In Kodoro, verscholen in de dichte brousse, merkt men nauwelijks iets van de woelige periode, kort na de onafhankelijkheid van Congo (1960). Maar de fel opflakkerende rebellie in 1964 dwingt de 4 zusters ertoe om geëvacueerd te worden naar België. Kodoro staat leeg, maar de zwarte verpleger blijft dienst doen in het dispensarium en bewaakt het klooster. 1966 - De plaatselijke chef van Kodoro trekt met een hele delegatie bewoners naar Basankusu om er Moeder Leona Faes uitdrukkelijke de terugkeer te vragen van de drie "bamama" (= zusters). aankomst van de 3 zusters in Kodoro op 3 januari 1967
Zr Marie-Joséphine stapt aan land bij de "Queen Mary Peer" nabij Kodoro (3 januari 1967) 1967 - Op 3 januari keren 3 zusters terug, die feestelijk worden binnengehaald door de hele bevolking. Een van hen is Zr Eudoxia, die op de handen wordt gedragen in Kodoro, waar ze 29 jaar werkte, tot ze in 1969 ziek wordt, naar België moet terugkeren en in 1973 overlijdt. In Kodoro worden de consultaties in de dorpen rondom Kodoro niet hernomen wegens de barslechte staat van de wegen. samen in de jeep van de plaatselijke ex-koloniaal (rechts op de foto), na de zondagmis. V.l.n.r. de zusters Irène, Marie-Josephine, Fabiana en Eudoxie (1971). 1979 - De missiepost wordt ter beschikking gesteld van de inheemse diocesane zuster-congregatie van de "Soeurs Thérésiennes", die over landeigen onderwijzeressen en verpleegsters beschikt en die het daaropvolgend jaar daadwerkelijk de leiding overneemt. Na allerlei meningsverschillen gaan de inlandse zusters er na enkele jaren weg. de zusters Rolande en Marie-Joséphine op consultatie in Kodoro 1996 - In Kodoro verblijft een gemeenschap van 3 broeders "Frères Bolangwa Kristo" (FBK), die zich ontfermen over het dispensarium, en een pastoor, de Vlaamse scheutist pater J.-Noël Vancoillie, die het voormalig missieklooster gebruikt als pastorie van Kodoro, samen met een parochie-assistent. satellietfoto waarop het blauwe pijltje rechts de missiepost van Kodoro aanduidt
|