|
|
 De rode stip toont de plaats van het Oude Hospitaal, nu Woonzorg Moorslede (© Google Maps).
13. HET ST.-ELISABETH HOSPITAAL Het Zorgcentrum Maria Middelares, waar ooit het St.-Elisabeth hospitaal stond (© Google Street View). Helemaal aan het (oostelijk) eind van de Marktplaats nemen we links de Pater Lievensstraat. Die vormde vroeger een onderdeel van de Gentstraat, tot ze in 1920 werd omgedoopt tot Pater Lievensstraat. Zo'n 200 verder aan de rechterkant, ter hoogte van het huisnummer 20, bevinden zich de gebouwen van "Woonzorg Moorslede", het vroegere "Woon- en Zorgcentrum Maria Middelares", in de volksmond "'t Hospitaal". Dit Woon- en Zorgcentrum heeft een vrij lange voorgeschiedenis. Op deze plaats stond oorspronkelijk een "oudemannen huys", toegewijd aan St.-Elisabeth van Hongarije. Dat St.-Elisabeth hospitaal liet pastoor Karel Verhelst bouwenin 1822 op cijnsgrond van graaf d'Hunolstein, heer van Dadizele. In 1825 gingen twee zusters van het klooster Ten Bunderen (in de 19de eeuw St.-Vincentius a Paulo klooster geheten, gelegen aan de Yperstraat, nu 6de Jagersstraat) er gaan werken. Ze vormden een onafhankelijke communauteit, volledig los dus van hun moederklooster. In 1835 werd "'t Hospitaal", met de steun van enkele dorpsnotabelen zoals burgemeester Pieter Denecker en pastoor Carolus Verhelst, geschonken aan de plaatselijke Armendis (de voorloper van het "Bureel van Weldadigheid" en van het huidige OCMW).
 Het St.-Elisabeth hospitaal, waar de zusters vanaf 1861 tot 1900 weeskinderen opvingen. In 1861 werd - tengevolge van financiële moeilijkheden - de 7-koppige communauteit van de zusters in het hospitaal herenigd met het hoofdklooster, en dus onderworpen aan de diocesane kloosterregel van de communauteit. Vijf zusters aanvaardden de versmelting. Twee zusters, die het niet eens waren met de fusie, werden op hun verzoek door de bisschop van Brugge ontslagen van hun religieuze verplichtingen en traden uit. Op vraag van het klooster en van de toenmalige pastoor M. Billiau startten de 5 zusters in het hospitaal in datzelfde jaar 1861 met de opvang van weeskinderen. Later, in 1900, werden de 16 weesmeisjes van het hospitaal overgebracht naar een nieuwgebouwd "St.-Vincentius-weeshuis" naast de directeurswoning van het moederklooster in de Yperstraat.  Het St.-Elisabeth hospitaal tijdens Wereldoorlog I. Bij het begin van de Eerste Wereldoorlog (1914-18) werden gewonde Duitse soldaten van het front verpleegd in het St.-Elisabeth hospitaal. Alle zusters van het hoofdklooster werden op 17 november 1918 op transport gezet naar het klooster van de Arme Klaren in Roeselare. Twee van hen mochten echter achterblijven in het hospitaal om er de hele winter lang de zieken en gewonden te verzorgen. In mei 1915 kreeg de algemene overste, samen met 7 gevluchte zusters, de toestemming van de Duitse bezetter om zich te voegen bij de 2 achtergebleven medezusters in het hospitaal. Maar bij het uitbreken van het zware najaarsoffensief van de gealliëerde troepen in 1917 werd héél Moorslede ontruimd en vluchtten alle hospitaalzusters naar het Arme Klarenklooster in Roeselare. Het hospitaal werd, net zoals de rest van Moorslede, in puin geschoten.  Het St.-Elisabeth hospitaal, heropgebouwd in 1926-27. In 1926-'27 werd op de plaats van het "'t Hospitaal" het rustoord O.L.V.-Middelares gebouwd door de Commissie van Openbare Onderstand (COO) van Moorslede. Maar het gebouw bleef jarenlang leegstaan bij gebrek aan personeel.  Het St.-Elisabeth hospitaal zoals het er in de 20ste eeuw uitzag. In 1933 kocht de Moorsleedse COO de cijnsgrond waarop het nieuwe hospitaal stond en nog datzelfde jaar vestigden zich hier de eerste 3 zusters van de H. Vincentius uit Torhout, die naderhand een zelfstandige Congregatie vormden: de Zusters van O.L.-Vrouw Middelares.  Het moderne Zorgcentrum O.-L.-Vrouw Middelares, naast het rusthuis. (© Google Street View) Deze zusters bouwden aan het eind van de 20ste eeuw een modern Woon- en Zorgcentrum tussen het Rusthuis en de begraafplaats van Moorslede. In 2014 werd het parochiaal centrum "Patria" in de 6de Jagersstraat (waar in de 19de eeuw het klooster van Ten Bunderen stond) afgebroken, om er 26 assistentieflats en een gloednieuw "Dienstencentrum Patria" op te trekken. We hebben daar eerder tijdens onze wandelroute halt gehouden.
|
